İşler ters gittiğinde, insanlara nasıl davrandığına bak.

Diyelim ki istediğimiz bir şey gerçekleşmedi. Bu durumda yaşadığımız hayal kırıklığı, kızgınlık gibi duygularımızı tam olarak hissetmeden, burada aslında ne olup bittiğini görmeden ve derinlerine inmeden direkt dışarıya dönerek, orada bir sorumlu mu arıyoruz?

 

Kendimizin içine bakmaktansa başkalarını suçlamayı mı yeğliyoruz?

İstediğimiz gibi olmayan şeyler için etrafımızdakileri kırıp bir anlamda onlara yansıtma mı yapıyoruz?

 

Böyle zamanlarda çevremizle ilişkimiz ve çevremize yönelttiğimiz her türlü suçlama ve yansıtma aslında bizim, kendimizle ilgili çok önemli bir bilginin ip ucunu kaçırmamıza sebep oluyor.