Önce Kendimi Sarmalayıp Ondan Sonra Başkasına Şifa Olabilirim

 

Yaşadığımız yoğun, çılgın hayatlarda hayatta kalmak için sürekli mücadele ediyoruz. Bu sırada da kendimize oldukça sert davranıyoruz. Daha çok başarısızlıklarımızı hatırlatıyoruz kendimize. Yeterince çok çalışmadığımızı, yeterince akıllı olmadığımızı söylüyoruz. Bazen bu özeleştiri miktarını öyle arttırıyoruz ki canımız yanıyor, yaşam enerjimiz düşüyor. Küçücük olup kendimizi, içimize kapatmak istiyoruz, hiçbir şey yapmamak... İşte böyle zamanlarda, silkinip kendimize gelmek gerekli ve şöyle bir kendimize sarılmak.

Ve şunları kendimize söylemek çok kıymetli;

 

• - Yapmaya çalıştığımız şeyler genellikle zor ve biz elimizden geleni yapıyoruz.
• - Başarısızlık bazen normal.
• - Her şeyi yapmak zorunda değiliz.
• - Olmadığımız biri olmaya çalışmak bizi çok yoruyor.
• - Kontrolümüzün dışında birçok olay var. Bunları görüp geçmek gerekli.
• - Bizi seven ve iyi gelen insanlar da var ve onlarla daha çok beraber olmalıyız.

 

Her olayın, zamanı geldiğinde kendi şartlarında ve o zamanki kaynaklarla çözüleceğini hep hatırlatmalıyız kendimize.

Ve de sonra şöyle bir arkamıza yaslanıp güzelce dinlenmeliyiz.

İşte kendimize sarılmanın ilk adımları…